Op 12 februari jl. overleed ons koorlid Frits Janssen. Samen met zijn lieve Lia, altijd onafscheidelijk aan zijn zijde, was Frits vanaf het vroegste begin bij het Parkinsonkoor.
Kort nadat hij 24 jaar geleden de diagnose Parkinson kreeg, moest hij zijn werkzaamheden als directeur van een Nijmeegse basisschool neerleggen. Maar Frits bleef niet bij de pakken neerzitten, en trad zijn ziekte actief en creatief tegemoet. Hij was een van de eersten in Nederland die een DBS operatie onderging. Als gevolg daarvan bloeide zijn creativiteit op: hij schreef een familiekroniek, een boek over zijn persoonlijke ervaring met Parkinson, en maakte vele liedteksten op bestaande melodieën, die een vast onderdeel van ons repertoire zijn geworden.
Als geboren en getogen Nijmegenaar schreef hij over zijn geliefde ” Stad aan de Waal” (op de melodie van “Aux Champs Elysées”) en “Muntweg” (op de melodie van “Penny Lane” van de Beatles).
Frits was voor ons koor van bijzondere betekenis. Tot op het laatst bleef hij een trouw en actief lid. Toen hij enige tijd geleden aankondigde dat hij afscheid moest nemen van het koor, kwam dat voor velen van ons als een schok. Het viel hem zwaar het koor vaarwel te zeggen.
Muziek was voor Frits heel belangrijk, zoals ook bleek tijdens de afscheidsbijeenkomst afgelopen vrijdag 16 februari, die hij persoonlijk had geregisseerd. Hij wist heel veel van eigentijdse muziek, en zat vele jaren in de repertoire commissie van ons koor. Hij droeg zijn “Mr P’s Singers” button met trots. Als tekstschrijver heeft hij een onvervangbare rol gespeeld.
In de documentaire over ons koor van Omroep Gelderland, die hij kort voor zijn dood nog heeft kunnen zien, las hij twee strofen voor uit zijn prachtige bewerking van Leonard Cohens “Hallelujah”:
De diagnose werd gesteld
De neuroloog had het verteld
En iedereen ging zich met ons bemoeien
Daarboven is misschien een God
Of noem je het toch maar je Lot
Hoe dan ook we zijn er slecht aan toe-ja
En we merkten later pas
Hoe goed het samen zingen was
Je laat je leven echt niet meer verknoeien
Nu zingen wij zonder gezeur
Dit mooie lied met veel grandeur
Met ons allen luidkeels Hallelujah
We zullen je missen, Frits, met je wijsheid, je humor en je muzikale kennis. Je
erfenis leeft voort. We houden je vast, in ons hart, onze gedachten en met onze
stemmen: iedere keer als we je liederen zingen, ben jij weer bij ons.
Het bestuur Mr P’s Singers
